للباقی
🔻 نقل است دو نفر آرام با هم می گفتند و بلند با هم می خندیدند! دیدند نفر سومی با این که صدای این دو نفر را نمیشنود بلند بلند شروع کرد به خندیدن! از این دو نفر پرسیدند ماجرا چیست؟! گفتند او به ما اعتماد کامل دارد و میداند ما بی سبب نمی خندیدم پس از خنده ما می خندد!!
🔹 این نقل، داستان آشنایی است؛ داستان جریان های سیاسی خیلی دغدغهمندی است که در موسم انتخابات به سرعت شکل میگیرند؛ جلسات مرتب و طاقت فرسا را پشت درهای بسته!! برگزار می کنند؛ عدهای مشخص و تکراری که به زعم شان خبره ترین و متعهدترین ها هستند را برای بستن لیست، انتخاب می کنند؛ یک سری ادا و ژست هایی چون فراخوان و مصاحبه در می آورند؛ دست آخر هم همان کسانی که از اول رفاقتی با آن ها داشتند و یا متضمن رفاقتهای منفعتی آتی هستند را در لیست می ریزند و به اسم لیست واحد به خورد مردم می دهند و توقع دارند که ملت با آنها بلند بلند بخندد!!
🔹 این داستانِ آشنای سال های اخیر است؛ هر روز به اسمی؛ روزی به اسم جمنا روزی به اسم شانا روزی به اسم ائتلاف و روزی به اسم همنا و وحدت و … . و اگر کسانی اعتراض کنند که جسارتاً ما از حرفهای درِ گوشی شما خندهمان نمی گیرد سریع متهم می شوند به وحدت شکن و رأی خراب کن!
🔹 امروز بعد از گذشت چهل و اندی سال از انقلاب، دیگر کارآمدی یا ناکارآمدی چنین کنشگری های سیاسیای عیان شده است؛ امروز مردم انقلابی دیگر با همه وجود فهمیده اند که همین سازوکارهای معیوب و قیم مآبانه و همین نگاههای تحکمی و از بالا به پایین، خود یک بخشی از مشکلات امروز کشور است و سوال جدی می کنند که چگونه میشود با چنین سازوکارهای معیوب و فاسدی، کارگزارانی را توقع داشت که بتوانند بحران ها را مدیریت کنند حال آن که خود بخشی از بحراناند!
🔹 دیگر به نظر می رسد دوره آن که عدهای بی خود و بی جهت کلمههای مقدسی چون “انقلاب” و “ارزشی” و “ولایی” و … را برای خود مصادره کنند و با نگاههای منفعت طلبانه به دنبال تحمیل نگاههای خود به عنوان لیستهای انقلابی و ارزشی و ولایی با سازوکارهایی شبیه شانا و ائتلاف و وحدت باشند گذشته است و امروز شایسته است به جای لیست نویسی، در برابر سوال های جدی و مهم از عملکردشان، جواب نویسی کنند.
🔹 انتخابات پیش رو فرصت مغتنمی است که در یک فضای متکثر و شفاف و بدون نگاه قیم مآبانه و پدر سالارانه، هر کدام از جریان های سیاسی، نگاه ها و راه حل های خود را برای بهبود فضای حکمرانی در شهر و کشور بیان کنند و آن چه مقبول مردم افتد حکماً موجب سعادت شهر و کشور خواهد بود؛ در چنین فضایی همه با هم می گویند و همه با هم می خندند!
للحق