و افسوس که آدم نادان می میرد...

پشت سر هم دکتر می نوشت و پاک می کرد. سه جلسه ای بود که برای پیدا کردن معادله حاکم بر جریان سیال نیوتنی تراکم ناپذیر، مسئله نیاز به پیدا کردن تعداد معادلاتی به اندازه مجهولات داشت. کلی اثبات کردند تا شد:  5 معادله 8 مجهول یک سری چیزها کم و زیاد شد تا: 3 معادله 5 مجهول همین جور ... معادله ... مجهول تا بالاخره 11 معادله و 11 مجهول حل شد آخر. با کلی خلاصه نویسی شد: سه معادله، سه مجهول پیچیده ترین مسئله عالم حتی بین فیزیک کوانتوم و نسبیت همین معادلات حاکم بر جریانات سیال است... کلی کیف کردیم که حل شد. تقریباً احساس می کردم چیزی در مایه های اینشتین یا با کلی تخفیف  در حد همین آقای ناویر یا استوکس که این معادله ها را برای اولین بار حل کرده اند، هستم. تازه با یک قیافه ی کاملاً رنگ پریده و منگ و آماده بالا و پایین پریدن!!!!  در حد چند دقیقه ای که بچه ها معادلات را در جزوه هاشان بفهمی نفهمی کپ می زدند، این احساس غرور علمی ما بیشتر دوام نیاورد و دکتر گفت: کمتر از انگشت تان دست، روش های تحلیلی ارائه شده و اکثراً برای حل این معادله از روش های عددی استفاده می کنند. باز بعد از نوشتن چند سری فوریه ادامه دادند: شما هم با این ریاضیاتی که بلدید نمی توانید این ها را حل کنید!!! این معادله یک حالت بسیار خاص و ساده هم تازه هست. یعنی سیال ما تراکم ناپذیر نیوتنی باید باشد. چه برسد به خیلی پیچیده تر این ها که در طبیعت و اطرافمان تا بخواهی هست... حالا حسابش کن برای تحلیل یک بال هواپیما چه قدر کار پیچیده می شود!!! هم مغز سرم سوت می کشد. هم غرور علمی ام که انگار با یک سوزن سوراخش کرده باشند. آرام گفتم پس یعنی با این حساب ما هیچ نمی دانیم؟! دکتر فهمید و خندید و گفت: آره . و افسوس که آدم نادان می میرد...