اگر امام نبود ...
للباقی
اگر امام نبود ...
من متولد 70 ام. نه دوران پیش از انقلاب را درک کرده ام. نه خود انقلاب و نه دوران ابتدایی و پرتلاطم انقلاب مثل جنگ را. و مهم تر از همه این ها بانی این انقلاب را نیز درک نکرده ام. هر چه از او می دانم محصول خوانده ها و شنیده هایم است. اما این روزها در عنفوان جوانی سوالی که برایم بیش تر از هر زمانی مطرح است و می تواند ذهن کنجکاو جوانیم را تحریک به فکر کردن کند این است که اگر امام نبود روزگار امروز من چگونه بود.
نمی دانم اگر امام نبود من چگونه می اندیشیدم. آیا دین و مکتب برایم جز تنظیم کننده رابطه خود و خدا کارآیی دیگری داشت؟ آیا معنویت و معرفت دینی جز از مأذنه های مساجد شنیده و تبلیغ می شد؟
در همین شیعه خودمان هزاران نحله فکری و اندیشه ای موجود است. هزاران مشرب عرفانی و فلسفی حضور دارند. اما اگر امام نبود من به کدامین نحله های حداقلی دینی روی می آوردم؟ یا آیا چگونه می توانستم اعتماد به نفس پیدا کنم و برای حاکمیت مطلق اسلام در عالم تلاش و همت کنم. آیا بی حضور امام توان این مناعت طبع را داشتم.
اگر امام نبود شاید در آن بازارِ آزادِ روشنفکری که قوت غالب بیشتر آنان مفاهیم وارداتی غرب بود هضم می شدم. یا در دانشگاه که وارد می شدم و فنی می خواندم با ژست روشنفکری معمول آن دوران، علم و دین را در تضاد می دانستم.
اگر امام نبود یا باید می رفتیم در دستگاه غربی یا در دستگاه شرقی. از آن جا که قدرت علمی و عزت ملی نداشتیم که سلطه گر باشیم! پس حتماً ذلیل و سلطه پذیر می شدیم. دیگر استقلال و عزت را باید چگونه می فهمیدم و معنا می کردم؟
اصلاً اگر امام نبود غده سرطانی اسرائیل امروز آن چنان ریشه دوانده بود که باید زیر پرچم صهیونیستی تعظیم می کردیم و با مقامات آن ها قدم می زدیم و می خندیدیم.
اگر امام نبود ما نه هسته ای می شدیم و نه موشکی. نه خبری از سلول های بنیادی بود و نه خبری از لیزر و اپتیک. نه خبری از رشد علمی بود و نه سلطانی به خاطر علم.
اگر امام نبود ما هیچ وقت یک نمی شدیم در مقابل پنج. هیچ وقت یک تافته جدا بافته نمی شدیم و برای خودمان پرچمی بلند نمی کردیم که منادی عزت و کمال بشریت باشیم و جماعتی که آزادی خواهی کنند زیر آن جمع شوند.
اگر امام نبود من نمی دانم امروز ظاهرم چگونه بود. موهایم چه شکلی بود. ریش هایم چه مدلی بود. اصلاً پشت صفحه گوشیم چه تصویری بود. یا معیارهایم برای ازدواج چه قدر کمتر می شد!
امام برای ما تنها یک شخص تأثیرگذار نیست. برای ما تنها احیاگر یک تئوری حکومت داری نیست. تنها یک روحانی دارای نفس و تنها یک مرجع عالی قدر نیست.
امام برای ما یک فرهنگ همه جانبه است که در کلان ترین امور فکری ما تأثیر داشته است تا جزئی ترین امور زندگی.
زندگی ما مملوء از حضور امام است ...
للحق
