حقوق های نجومی
پنجشنبه 3 تیر 1395 :: نویسنده : محمد طاهری
للباقی
بحث این روزهای حقوق های نجومی بیش از آنکه برای دولت بخواهد محل نزاع باشد و آن را با فرافکنی و سیاسی کاری به دولت قبل و فساد اقتصادی آن نسبت دهد، می تواند فرصتی باشد برای ثابت کردن برادری خودش نسبت به ارزش های مهم انقلاب مثل عدالت و همچنین صداقت با مردم.
اگر دولت یازدهم در مواجهه با این معضل ها، به جای آن که صرفاً مقام نفی ای و سلبی منفعلانه نسبت به دولت سابق بگیرد و ناشیانه تقصیرها را گردن آن بیاندازد، می توانست یک نقش فعالانه اثباتی برای حل این معضل ها بگیرد بدون شک بدنه اجتماعی امروزش حال و روز بهتری داشت.
پر واضح است که این حقوق های چند ده و چند صد میلیونی یک شبه به وجود نیامده است و حتماً دولت های سابق هم در این معضل سهم داشته اند که این خود نشان دهنده یک شکاف عمیق قانون گذاری است. به نفع دولت است که خود را با پویش های مردمی ایجاد شده برای شفاف سازی همراه کند و بیش از همه دادِ مبارزه را بزند و کار اجرایی جهت حل این معضل انجام دهد.
یک نکته مهم دیگر این است که متأسفانه بزرگراهی بین مسئولیت های سیاسی و منفعت های حجیم اقتصادی باز شده است. به طوری که فلان مسئول سیاسی بواسطه رابطه و ضابطه های ریشه داری که پیدا می کند امکان بهره بری های وسیع اقتصادی برایش مهیا می شود. در حالی که در نظام اسلامی می بایست مسئولان و کارگزاران، سبک زندگی اقتصادی شان فربه تر از مردم عادی و اشرافی نباشد. به عبارت دیگر باید مکانیزمی فراهم شود که اگر فردی خواست مسئولیتی بگیرد و قبای کارگزاری نظام را بپوشد مجبور به زیست اقتصادی در حد مردم متوسط جامعه اش باشد. از این طریق هم مانعی برای قدرت طلبی ایجاد می شود و هم مانعی برای فساد اقتصادی.
چیزی که امروز باید به آن توجه کنیم این است که نباید تب این موج و پویش های اعتراضیِ مردمیِ ایجاد شده بخوابد. این مطالبه ی اعتراضی مردم، حکم بازدارندگی قوی را خواهد داشت و می تواند مطالبه مهم دفاع از ارزش ها را به خوبی فریاد بزند و تأثیرگذار باشد.
للحق
