در اوج خودم بودن!

للباقی

 

وقتی می نویسم عاقل ترم؛ عاشق ترم؛ متین ترم و حتی با دقت ترم. اصلاً کاش میشد به جای حرف زدن فقط نوشت؛ و البته ای کاش میشد گاهی فقط نگاه کرد. به گمانم نگاهم عاقل ترست؛ عاشق ترست؛ متین ترست و حتی با دقت تر! 

علی ای حال دارم برای جلسه ای می نویسم که گمان می کنم بعد از سالیانی دراز، راحت می توانم در اوج خودم بودن! حرف بزنم و نگران کلیشه های بدریخت جامعه کلیشه زده بی معنا نباشم. به گمان می توانم راحت بگویم که اساس زندگی را چه چیزی می سازد. خودسانسوری از بیم نفهمیدن ت و متهم کردن ت آزاد دهنده است. صاحب قلم، کمکم کن که حرف را تو می رانی و کلمه را تو می رسانی ... .

 

للحق