چه درونمان تنهاست ...
يكشنبه, ۲۲ فروردين ۱۴۰۰، ۱۱:۱۴ ب.ظ
للباقی
ما عمیقاً از درون، تنهاییم. گاهی به نسیان، گاهی به عصیان، از تنهایی ذاتی خود غافل شده ایم.
راز این تنهایی را باید در غربتی جست که صاحبِ این تنهایی در وجودمان به ودیعه گذاشته است تا بدانیم هیچ چیز جز اصل ما نمی تواند آرام مان کند و این بی قراری تا روز وصل و حتی ممکن ست تا بعد از آن ادامه داشته باشد؛ شاید این دردِ هجران، ابدی باشد ... .
للحق
