یک مور نیازارد

للباقی

هرکس که دلی دارد یک مور نیازارد
کان مور هم از دلبر دارد اثری بر دل

خوبان و لطیفان، آن چنان مراقب اند که حتی یک مورچه هم از آنان آزرده نشود؛ چرا که آن مورچه را هم تجلی ای از دلبر حقیقی شان می دانند و ایمان دارند که اثری از محبوب شان در مور است.
این زمانه و آدمیانش، بیش از هر زمان دیگری "محبوب" شان را گم کرده اند؛ آدمیانی شده ایم به غایت خود خواه و خود پسند و خود حق پندار و خود بزرگ بین؛ وقتی چشم از آسمان گرفتیم و به خودمان خیره شدیم، دنیایمان آنچنان کوچک شد که گمان کردیم جا برای ما کم ست! و جای ما را دیگران می گیرند. این چنین شد که به آزار یکدیگر مداومت کردیم.
یا لطیف! مور که سهل ست ما آدمیانی که چنین بی رحمانه دل های همدیگر شکستیم و دل های یکدیگر آزرده ایم را خودت رحم کن.

للحق