متوسط الحال

للباقی

روزگاری از خود توقع `احسن الحال` ی داشتم؛ این روزها فهمیده ام اگر از `ضعیف الحال`ی  زیر چشمی رد شوم دست بالا `متوسط الحال`م! 
زندگی ما `متوسط الحال`ها یک جوری ست! هم از افق های بلند `احسن الحال`ها در وجودمان چیزی هست هم از کوچکی سعه وجودی `ضعیف الحال`ها. 
گاهی چنان در حالت بسط هستیم که می خواهیم فلک را سقف بشکافیم و گاهی چنان مقبوضیم که انگار همه بار فلک را روی شانه ما ریخته اند و باید از سوراخ سوزن خیاطی رد شویم! 
گاهی به عبادت و ایمان و گاهی به عصیان و نسیان.
خدایا به این `ضعیف الحال`ی ما خودت ترحم کن و لااقل هنگامه رحلت، `احسن الحال`مان کن. 

به یاد آن روزهای خاص: راحلِ راجی و البته متوسط الحال!

للحق