واژه مظلوم نهضت
للباقی
امیدوارم طرح "نهضت" ملی مسکن جواب بدهد؛ حقیقتش بیش از آنکه دغدغه مسکن ش را داشته باشم نگران "نهضت" ش هستم! نگران کلمه فاخر "نهضت" هستم؛ نگرانم همان بلایی که پیشتر سر کلمات فاخر دیگری آورده ایم این بار بر سر کلمه گرانقدر "نهضت" بیاوریم. مگر چه تعداد واژه ی محترم مانده ی دیگری داریم که بخواهیم این قدر مسرفانه و بی محابا از آن ها استفاده کنیم؟!
مثلاً اگر بناست با کلمه "نهضت" همانی بکنیم که با کلمه عدالتخواهی و کلمه جهادی کردیم، جناب وزیر محترم راه و شهرسازی را به جان مقدساتش قسم می دهیم که به جای "نهضت" از کلماتی چون جنبش، حرکت، عزم، خیزش، اراده و ... استفاده کند! (البته می فهمم کلمه "نهضت" معنای دقیقی دارد که مثلاً با جنبش اساساً توفیر می کند.)
آخر نگرانی من از جایی شدت می گیرد که شرایط اصلاح کشور را جز با "نهضت" ممکن نمی دانم! چالش ها و گسل ها و گره های موجود در بخش های مختلف اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی ایران چنان درهم تنیده و پیچیده شده است که جز با امر "نهضتی" به سرانجام نمی رسد؛ حال درین شرایط سخت، دستمالی و نابود کردن چنین واژه مهمی، کار را برای "نهضت" های واقعی بعدی سخت می کند.
واژه ها، ادبیات را می سازند و ادبیات فرهنگ را؛ و فرهنگ، تمدن را. بیش از گچ و سیمان و تیرآهن، واژه ها ارزش دارند؛ مسکن را می شود با هر بدبختی که شده طی چند سال بالاخره بالا آورد اما ادبیات نابود شده، نسل ها کار می برد.
من جای مسئولین محترم وزارت راه و شهرسازی باشم وقتی می بینم علی رغم وعده ساخت 4 میلیونی مسکن، اساساً بیش از دو میلیون ثبت نام نکرده اند و یحتمل غالب این ها در موقع عملیاتی شدن طرح با این پیش پرداخت در نظر گرفته شده انصراف می دهند، واژه محترم "نهضت" را تخریب نمی کردم و خیلی آرام و بی سر و صدا کلمه "نهضت" را برمی داشتم!
للحق
