مدیریت ریسک

للباقی

از عالم صنعت و مهندسی آموخته ام که باید در بخش های حیاتی سیستم، مدیریت ریسک کنی و شدیداً اعتمادپذیری را بالا ببری؛ به عبارت دیگر آن چنان ضریب اطمینان را بالا ببری که احتمال خطر به صفر میل کند؛ و این یعنی هزینه بیشتر و پذیرش این نکته مهم که علی رغم این که ممکن ست سیستم با همین وضعیت هم جواب بدهد اما تو سیستم را ایمن تر کن؛ و این یعنی دل نبستن به واقعیات؛ و این یعنی بیمه کردن واقعیات؛ و این یعنی برای هدفی بالاتر، ذبح کردن علاقه کوچکتر؛ و این یعنی فاصله گرفتن از لبه های پرتگاه و آسوده زیستن؛ و این یعنی کنترل هیجان و احساسی نشدن؛ و این یعنی پذیرش اقتضای صنعت، اقتضای اقتصاد و اقتضای دنیا.

و امروز باورم نمی شود که این چنین یک مرتبه ای تمام شود!!

رب ادخلنا مدخل صدق و اخرجنا مخرج صدق، و جعلنا من لدنک سلطانا نصیرا

للحق