جسنا و رئیسی
جمعه 18 فروردین 1396 :: نویسنده : محمد طاهری
للباقی
درین مدت هجم عظیمی از نقدها به سمت جمنا سرازیر شده است. خاصه مجمع دومی که دیروز برگزار شد به دلیل حساسیت هایش حرف و حدیث های بسیاری داشت. سعی کردم بیشتر تحلیل های آمده را بخوانم. اول این که این هجم عظیم نقد خودش مبارک است و نشان می دهد دارد کارهایی می شود که احتمال اثرگذاری دارد. از بحث های بی بی سی گرفته تا نقدهای مشارکتی ها و بیشترِ دولتی ها تا نقدهای دوستان خودی.
من دست بالا بتوانم جمنا را جسنا بخوانم. یعنی با کلی مسامحه بشود: جبهه سیاسیون نیروهای انقلاب! لذا در وهله اول جمنا و جبهه مردمی یک تعبیر غلطی ست و تبعات خوبی هم ندارد. اگر فردا روز این جبهه شکست بخورد که احتمالش کم نیست اعتبار مردمی جبهه انقلاب که یک ظرفیت خیلی عظیم است به خاطر ناشی بازی آقایان زیر سوال می رود.
اما جسنا با همه ایرادهای شکلی و ماهوی که دارد توانسته یک اجماع حداکثری در جریان انقلابی ایجاد نماید. متأسفانه عده ای می خواهند دایره انقلابیون را تا جایی که می توانند تنگ و تنگ تر کنند؛ این نه یک اقدام انقلابی ست و نه کمکی به روند تفکر انقلابی می کند. در حال حاضر بیش از هر چیز وحدت جریان ارزشی اولویت دارد و این مسئله خیلی ساده را عده ای نمی فهمند!
به نظر می رسد حیات و ممات جسنا به پیروزی یا شکست آقای رئیسی بسته باشد. عدم وحدت جریان اصولگرا در دوره های پیشین، نبودِ ساز و کاری مثل جسنا نبود کما این که در هر دوره انتخابات، مکانیزمی را فراهم کرده بودند؛ مثل 7+8 یا 2+1 و ...! بلکه این جریان سال هاست از فقدان یک پدر معنوی که توان اجماع داشته باشد، رنج می برد. حضور آقای رئیسی می تواند این خلأ مهم را پر نماید. فلذا واقع امر این است که جسنا به خودی خود توان اثرگذاری چندانی ندارد و این قوت اثرگذاری با حضور یک پدر معنوی مثل آقای رئیسی معنا پیدا می کند. حاج آقای رئیسی نیز باید با هوشمندی کامل جوری برخورد نماید که صرفاً کاندیدای جسنا معرفی نشود که بخشی از بدنه حقیقی خود را کم امید نماید. این تناقضات پیش آمده در جلسه دیروز، که به هر حال ایشان نماینده معرفی کرده یا نه، صولت مرتضوی نماینده بوده یا پیام قرائت شده توسط حاج آقای رحیمیان صحت داشته یا نه، یحتمل ناشی از همین وسواس های آقای رئیسی ست.
جالب ست نوع برخورد سعید جلیلی دارد شبیه احمدی نژاد می شود. هر کسی خودش را اصلح می داند و مریدانی در اطراف دارند و بقای انقلاب را در گرو عمل انقلابی خود می دانند؛ فلذا با همه تفاوت ها، جلیلی همان مسیری می رود که احمدی نژاد، بقایی را می کشاند.
بنده نیز سال هاست معتقدم که جریان اصولگرایی نیاز به پوست اندازی های واقعی دارد و این عنوان دیگر رسانای طیف ارزشی نیست اما آیا امروز و آن هم درین چله باقی مانده تا انتخابات جای تمرکز روی این موضوعات ست؟!
در آخر باید گفت امروز جای مصلحت سنجی های فردی نیست. این انتخابات یک انتخابات مهم و سرنوشت ساز است و می تواند برخی تفکرهای منفعل را برای مدت زیادی به حاشیه براند؛ اگر تلاش ها به سمت تخریب و تضعیف خودی ها رفت هر چه در آینده پیش می آید ما نیز در آن سهیم هستیم.
للحق
