می‌سوزم؟!

للباقی

آن نیرویی که می تواند پس از یک شبانه روز مریضی و کسلی و خستگی و بی حالی به ناگاه از رختخواب بلند ت بکند و دو ساعت پیاپی قدم بزنی و تازه حس تازگی و شادابی به تو بدهد! یا همان نیرویی که می تواند صرفا با یک خبر احتمالی شیطنت آمیز! به ناگاه تو را درهم و وارفته کند، حکماً از جنس نیروهای زمینی نیست؛ از جنس نیروی نیوتنی نیست که متناسب باشد با جرم و شتاب اما حکماً متناسب است با اندازه ظرفیت و میزان فیض! این نیرو هرچه است: • إن من شئ الا عندنا خزائنه • است.

با خودم فکر میکنم یک باریکه نازک نازک نازک از این نیرو، چنین می تواند ما را قدرتمند یا ناتوان کند پس حقیقت اصلی آن دیگر چیست؟!

نمی دانم و نباید زیاد به کنه آن فکر کنم؛ ترجیح می دهم به لطف و فیض خدا فکر کنم که تا کجا می توانم ظرفیت داشته باشم؛ و اگر بیشتر شد و من نتوانستم چه؟! چه می شود؟! می سوزم؟!!

• بنده آن دمم که ساقی گوید/ یک جام دگر بگیر و من نتوانم ...•

للحق