نامه به شهید حبیب الله بهزادی(نذر سال ۱۴۰۱)
پنجشنبه, ۱۱ اسفند ۱۴۰۱، ۰۸:۴۲ ب.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
للباقی
من الغریب الی الحبیب ...
سلام علیکم بما صبرتم و نعم عقبی الدار ...
حبیب عزیزم! امشب همان حالی دارم که شش سال پیش در چنین شبی، در سالروز آسمانی شدنت در شلمچه داشتم؛ آن جا هم بر خاک پر راز شلمچه نشستم و بر غربت خودم و دلی که تازه بر غربتش افزوده شده بود اشک می ریختم؛ با این تفاوت که امشب پیش غربت دلم و کنار مزارت نشستم و از تو مدد می گرفتم برای نیت هایی که برای یک ابدیت است.
حبیبم! عزیزم! برادرم!
دعا کن برای پاک شدن، برای بالا رفتن، برای گواه شدن، برای وصل شدن ... .
امشب سالروز همان شبی ست که تو تحفه ابدیت ت را گرفتی! به حق آن شیرینی که به وجودت چشاندند، به حق آقای ما حسین (ع) برای ما دعا کن و ما را برسان.
۱۴۰۱/۱۲/۱۲
للحق
