با من حرف بزن

للباقی

ندایی خاموش در عالم پیچیده است که حجاب های دنیا نمی گذارند به گوش جانمان برسد. خوب گوش کن ... .

خوب گوش کن؛ سعی کن هر بار کمی واضح تر بشنوی؛ کمی دقیق تر؛ کمی لطیف تر؛ کمی عاشقانه تر ... .

وقتی به مناسبتی یک ذره کوچک به درونت متوجه می شوی این صدا را قشنگ تر می شنوی؛ کانّه همه عالم با هم این ندا را می خوانند.

گوش کن ... .

تا حدی که من می شنوم ندا این است: " با من حرف بزن..."

به گمان من، آن ندای خاموش همین است: " با من حرف بزن..."

این گمان امروز من است شاید فردا چیز دیگری بشنوم و بفهمم.

پیشتر خوانده بودم که خوبان و اولیای حق، دعا را گفت و گو می دانند نه منولوگ! امروز می بینم چه قدر خدا مشتاق حرف زدن با ما ست ... .

و خدایا تو می دانی که چه عمق حجابی بر دل هایم نشسته است که صدایت را واضح نمی فهمم و نمی شنوم؛ دستم را بگیر و حجاب هایم را پاره کن یا ستارالعیوب ... .

للحق